Fietsen in de Creuse

Voor diegene die wat sportiever zijn en voor wie wandelen geen uitdaging meer is; ga lekker fietsen hier in de omgeving. Ik weet nog goed dat toen we het huis hier kochten en we weer terug in Nederland waren in afwachting van de overdracht (dat is een verhaal op zich hoe dat allemaal gaat hier en hoe lang dat kan duren maar dat even terzijde) dat ik allemaal plannen had in mijn hoofd. Super romantische, sportieve plannen. Leuk zo'n klein schattig bakkertje een kilometer of 4 verderop waar je dagelijks vers brood kunt halen. Al die croissantjes in de vitrine en andere zoete lekkernijen en dan de geur van vers stokbrood erbij....oh ik rook het al bijna. Ik zag mezelf al iedere dag op de fiets die kant op gaan. Vroeg het bed uit, sportief op de vroege morgen zoals alle Fransen doen richting bakker. En raar dat iedereen hier de auto pakt. Neeeee dát gaan wij natuurlijk niet doen. Sportiever, beter voor het milieu en hoe leuk is het met je mandje op de fiets waar stokbrood uitsteekt terug te fietsen in de zon.

Tja in mijn hoofd zag het er perfect uitvoerbaar uit.

De praktijk is iets anders.

Toen we hier met verhuiswagen incl fietsen (let wel die van mij is nog elektrisch ook) kwamen dacht ik; euhm zoveel heuvels waren er vorige keer toch niet? Nou ja met mijn fiets zal ik daar wel niet zoveel van merken. Fout!

Niets is recht hier. Zelfs de " rechte" stukken zijn vals plat. En niet een klein stukje maar een heeeeeeel lang vals plat en alles lijkt omhoog te gaan. Als je naar beneden gaat dan gaat het ook hard naar beneden. Maar ja met de rijstijl van de Fransen en alle bochten moet je wel blijven remmen want je zit in een paar seconden al op 40 km per uur en zonder remmen loopt dat snel verder op. Goed voor de remblokjes ;-)

Voor de geoefende wielrenners onder ons is dit echt geweldig! Die weten niet beter en hebben een helm op en daarbij dat is juist hun uitdaging.

Voor mij met mijn stokbroodjes in mijn mandje was het iets teveel van het goede. Zélfs met elektrische fiets. Die dacht trap jij maar lekker zelf. En op een elektrische fiets zelf trappen is ietsjes zwaarder dan op een racefiets ;-). Weg romantisch plaatje.

Nou is de weg naar de bakker ook wel heel erg stijl een stukje dus tegenwoordig oefenen we een andere route. Richting hotel du Lac waar mijn zoon stage loopt. Ook stijl maar voor mij behapbaar. En Rik.... die is écht sportief en doet het puur op eigen kracht op zijn racefiets. Petje af! Voor de renners van de tour de France heb ik inmiddels veel meer respect gekregen.

Gelukkig leveret de route hele mooie plaatjes, de wind door je haren EN een terrasje aan het eind op.

Dus sportievelingen, kom rustig eens langs hier.

Fijne dag allemaal!

Mariëlle